په پشاور کې د يوې نظامي چاوڼۍ يو کرنل خپلې مېرمنې ته طلاق ورکړ. لږ موده وروسته، هماغه ښځه د همدې چاوڼۍ له يو بل عسکر سره واده وکړه، چې رتبه يې د کرنل څخه ټيټه وه. په چاوڼۍ کې ډېرو کسانو دا پېښه اورېدلې وه، او دا خبره په مختلفو حلقو کې مطرح وه.

په پشاور کې د يوې نظامي چاوڼۍ يو کرنل خپلې مېرمنې ته طلاق ورکړ. لږ موده وروسته، هماغه ښځه د همدې چاوڼۍ له يو بل عسکر سره واده وکړه، چې رتبه يې د کرنل څخه ټيټه وه. په چاوڼۍ کې ډېرو کسانو دا پېښه اورېدلې وه، او دا خبره په مختلفو حلقو کې مطرح وه.
څو ورځې وروسته، کرنل له هغه عسکر سره مخ شو، چې د ده له پخوانۍ مېرمنې سره يې واده کړی و. کرنل فطرتاً مغرور و، او دا يې د خپلې سپکاوي خبره ګڼله، چې د ده پخوانۍ مېرمنې له يو ټيټ رتبه عسکر سره واده وکړ. نو يوه ورځ، کله چې يې هغه عسکر وليد، په طنزيه انداز يې ورته وويل:
"نو څنګه ده نو، دا نوې کارېدلې ماشين؟"

عسکر لومړی لږ شرمېدلی، خو بيا يې ځان قابو کړ او چوپ پاتې شو. کرنل ته د ده خاموشي لا نوره د زغملو نه وه، نو بيا يې خبره تکرار کړه:

"وايه، څنګه ده دا کارېدلې ماشين؟"

دا ځل، عسکر مسکی شو او په ډاډه لهجه يې ورته وويل:

"صېب! ماشين خو رښتيا هم کارېدلې ده، خو تاسې هېر کړل، زه ميخانیک يم! زاړه ماشينونه بېرته په نوې بڼه روانول زما هنر دی!"

دا ځواب اورېدلو سره، کرنل هېڅ و نه شو ویلی، او شاوخوا ولاړو کسانو د تعجب ساه واخيسته. د عسکر حاضرجوابۍ ټولو ته دا درس ورکړ، چې عزت نه په رُتبې، نه په شتمنۍ، او نه په زړو دودونو کې دی، بلکې د انسان په فکر او عمل کې دی.