زما مينه شهيده شوه دوٸمه برخه

href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAfrAZoJS98YlNJVuMJXpLMZSCWmZscZ3xV4LhQiX97VpKbO-3rRLwIyxCfTZa1JOfuQcONBFK_yF8euOjfdXIotmu-Gz1HvVXUvbKVFocHPQZ0Cm-BWUX3yB7FlutODs6m35lnYL-7LLVBdqCk2iX3K4blf75RCpvuoBWBEgKBK4TU_Nb76quoF0e/s640/FB_IMG_1661511155408.jpg" style="font-family: "Archivo Black"; font-size: x-large;">
دوئمه برخه ورځې تېرېدې شپه به راغله
ورځ به يي اوخوړه او ورځ به راغله شپه
به یې اوخوړه يوه ورځ په ښوونځي کې
سوالونه کیدل ډیر سوالونه وشول چا به
ذهني سوالونه کول او چا به تاريخي د
ډيرو سوالونو ځوابونه پیدا شول خو يو
سوال بې ځوابه پاتې شو هغه دا استاذ
وویل : د هغه څه شی دي چې په بازار کې
ډير دي خو نه يې وينو چې ويې وینو نو
نه یی اخلو چې وایي خلو نه يې اغوندو
چې وایي غوندو نه یی وباسو ؟ ټول
شاګردان غلي شول يو هم ځواب پيدا نه
کړ . کله چې ښوونځی رخصت شو د خپلې
کمرې په لوري روان وو چې د بازار په یوه
کوڅه کې ډېر خلک راټول وو خو څه
ښکارېدل چې په څه باندې راټول دي زما
سره په خوا کې دوه کسان ولاړ وو ما ویل
راځه د دوي د دوي نه به پوښتنه وکړو
چې دا خلک د څه لپاره راټول شوي مخکې
له دې چې زه پوښتنه وکړم هغوي په خبرو
پيل وکړ ، ملګري ته يې وويل چې راځه
هسې هم مهاجر دي د دوي مرګ داسی دی
لکه څوک چې په ميږي پښه کېږدي .
هيڅوک یې په غم کې نه دي د يې ميږيانو
په شان ډېر دي . د دوي خبرو د ما او زاهد
ته سخت زور راکر شپی او ورځې تېرېدې
تعليمي کال مخکې په وړاندې روان و یوه
ورځ په داسې حال کې چې زاهد د ډوډۍ
راوړلو لپاره بازار ته کوز شو او موبایل
همدلته په کمره کې ورنه پاتی وو . چې
موبایل ته زنګ راغی زنګ ډېر په اوږدو شو
کله می چی موبایل ته وکتل د موبايل په
سکرين يو ښځينه نوم لیکل شوی . وړانګه
په زړه کې مې وويل چې ځواب ورکړه
کیدای شي چې کومه ضروري خبره به وي
بيا مې له ځانه که ځواب ورکړم زاهد سره
وویل چی به خپل موبایل وګوري وايي به
چې زما د خور نمبر ته دې ولې ځواب
ویلی . وويل چی زه لا په دې سوچونو کې
وم چې اړیکه پرې شوه له ځانه سره مې
که دا ځل بيا تيليفون وكړي حتماً به ځواب
ورکوم که کومه ضروري خبره نه وه نو
هغې ته به ووايم چې زاهد ته ونه وايې
چې ستا موبايل ته کوم بل چا ځواب
ورکړ . د وړانګې نمبر به د راغلو ټيليفونو
له ځايه ړنګ کړم هسې هم معلومات نه
ورته کېږي بیا څلور پنځه دقیقی وروسته
موبایل ته بیا زنګ راغی , په رپېدلو
لاسونو می موبایل اوچت کړ د اوکې تڼۍ
مې کیکاګله . زړه می ډیر درزیده موبایل
مې غوږ ته نږدې کړ . د هغې خوا يو
پوست او نرم غږ راغلو : الو ! الو وروره !
موبایل ولی نه پورته کوي ٠ غلى وم څه
څنګه مريض خو به نه وې زه می نه شو
ورته ویلي هغې بیا غږ کړ : الو ! الو !
وروره زاهده وروره روغ خو يې خبرې ولې
نه کوېدا ځلې مې زړه سره کلک غوندې کړ
په بند بنده ژبه مې ځواب ورکړ : آ ، آ ،
الو ، الو وړانګې هغه ..... زاهد .... زاهد د
باندې تللی ډوډۍ پسې لږ وروسته راځي .
وړانګې ته غصه ورغله وړاندې به دې ويلي
وای زما زړه خو پښو ته پرېوت راته يې
وويل راته يې وويل چی ته څوک يې چې
بی اجازې پردیو موبايلونو ته ځواب
ورکوی خدای شته لږ سره وار خطا غوندې
شوم . ورته مې چې وړانګې دا زما غلطي
وه چې موبايل ته مې بی اجازی خواب
ورکړ . خو ، خو زه..زه حمید یم ! د حميد د
نوم په اورېدو سره هغې اړیکه پرېکړه زه
ډېر وار خطا شوم ویل مې که اوس زاهد
راشي موبايل اوګوري زه به څنګه ځواب
ورکوم لا په هم دې فکرونو کې وم چې بيا
زنګ راغی له ډيرې وار خطا ورځې می
موبایل دوه اوکې کړ . زه الو ! الو ! غږونه
کوم ځواب نه راځي . زر می موبایل ته
وکتل موبایل دوه ځلې اوکې شوی وو .
کومه اړيکه چې دوهځلې اوکې شي نه له
هغې خوا ځواب راځي نه له دې خوا زر
مې بيا اوکې اووهله د هغې خوا ډېر خوږ
نرم او پوست غږ راغی : الو ، الو حمیده !
خبری خو کوه ولې غلی یې ؟ ما ورته په
بنده بنده ژبه وویل : هسې ، هسې وړانګې
زه ، زه غلی نه وم موبايل په خطایۍ کې
رانههههههغې می خبره راپرېکړه چې ته نه
یی غلی نو څوک غلي دي . خبرې مو ډېرې
سره وکړې په پای کې یې د خپلې غصی
بخښنه وغوښته کله یی چی اړیکه کوله
ورته ومې ویل کله = چې پری اړیکه پرې
کړې يو دوه مس کاله په چې زاهد په غصه
بیړه وکړه . هسې نه شي وايي به چې زما
د خور موبايل ته دې په خپله مخه ځواب
ولې ورکړی . وړانګې وويل دا خو کوم
ګران کار نه دی د خدای په امان اړیکه یی
پرېکړه ما موبايل په خپل ځای کېښود زه
لا ناست نه وم چې زنګ راغی خو اړيکهدوئمه برخه ورځې تېرېدې شپه به راغله
ورځ به يي اوخوړه او ورځ به راغله شپه
به یې اوخوړه يوه ورځ په ښوونځي کې
سوالونه کیدل ډیر سوالونه وشول چا به
ذهني سوالونه کول او چا به تاريخي د
ډيرو سوالونو ځوابونه پیدا شول خو يو
سوال بې ځوابه پاتې شو هغه دا استاذ
وویل : د هغه څه شی دي چې په بازار کې
ډير دي خو نه يې وينو چې ويې وینو نو
نه یی اخلو چې وایي خلو نه يې اغوندو
چې وایي غوندو نه یی وباسو ؟ ټول
شاګردان غلي شول يو هم ځواب پيدا نه
کړ . کله چې ښوونځی رخصت شو د خپلې
کمرې په لوري روان وو چې د بازار په یوه
کوڅه کې ډېر خلک راټول وو خو څه
ښکارېدل چې په څه باندې راټول دي زما
سره په خوا کې دوه کسان ولاړ وو ما ویل
راځه د دوي د دوي نه به پوښتنه وکړو
چې دا خلک د څه لپاره راټول شوي مخکې
له دې چې زه پوښتنه وکړم هغوي په خبرو
پيل وکړ ، ملګري ته يې وويل چې راځه
هسې هم مهاجر دي د دوي مرګ داسی دی
لکه څوک چې په ميږي پښه کېږدي .
هيڅوک یې په غم کې نه دي د يې ميږيانو
په شان ډېر دي . د دوي خبرو د ما او زاهد
ته سخت زور راکر شپی او ورځې تېرېدې
تعليمي کال مخکې په وړاندې روان و یوه
ورځ په داسې حال کې چې زاهد د ډوډۍ
راوړلو لپاره بازار ته کوز شو او موبایل
همدلته په کمره کې ورنه پاتی وو . چې
موبایل ته زنګ راغی زنګ ډېر په اوږدو شو
کله می چی موبایل ته وکتل د موبايل په
سکرين يو ښځينه نوم لیکل شوی . وړانګه
په زړه کې مې وويل چې ځواب ورکړه
کیدای شي چې کومه ضروري خبره به وي
بيا مې له ځانه که ځواب ورکړم زاهد سره
وویل چی به خپل موبایل وګوري وايي به
چې زما د خور نمبر ته دې ولې ځواب
ویلی . وويل چی زه لا په دې سوچونو کې
وم چې اړیکه پرې شوه له ځانه سره مې
که دا ځل بيا تيليفون وكړي حتماً به ځواب
ورکوم که کومه ضروري خبره نه وه نو
هغې ته به ووايم چې زاهد ته ونه وايې
چې ستا موبايل ته کوم بل چا ځواب
ورکړ . د وړانګې نمبر به د راغلو ټيليفونو
له ځايه ړنګ کړم هسې هم معلومات نه
ورته کېږي بیا څلور پنځه دقیقی وروسته
موبایل ته بیا زنګ راغی , په رپېدلو
لاسونو می موبایل اوچت کړ د اوکې تڼۍ
مې کیکاګله . زړه می ډیر درزیده موبایل
مې غوږ ته نږدې کړ . د هغې خوا يو
پوست او نرم غږ راغلو : الو ! الو وروره !
موبایل ولی نه پورته کوي ٠ غلى وم څه
څنګه مريض خو به نه وې زه می نه شو
ورته ویلي هغې بیا غږ کړ : الو ! الو !
وروره زاهده وروره روغ خو يې خبرې ولې
نه کوېدا ځلې مې زړه سره کلک غوندې کړ
په بند بنده ژبه مې ځواب ورکړ : آ ، آ ،
الو ، الو وړانګې هغه ..... زاهد .... زاهد د
باندې تللی ډوډۍ پسې لږ وروسته راځي .
وړانګې ته غصه ورغله وړاندې به دې ويلي
وای زما زړه خو پښو ته پرېوت راته يې
وويل راته يې وويل چی ته څوک يې چې
بی اجازې پردیو موبايلونو ته ځواب
ورکوی خدای شته لږ سره وار خطا غوندې
شوم . ورته مې چې وړانګې دا زما غلطي
وه چې موبايل ته مې بی اجازی خواب
ورکړ . خو ، خو زه..زه حمید یم ! د حميد د
نوم په اورېدو سره هغې اړیکه پرېکړه زه
ډېر وار خطا شوم ویل مې که اوس زاهد
راشي موبايل اوګوري زه به څنګه ځواب
ورکوم لا په هم دې فکرونو کې وم چې بيا
زنګ راغی له ډيرې وار خطا ورځې می
موبایل دوه اوکې کړ . زه الو ! الو ! غږونه
کوم ځواب نه راځي . زر می موبایل ته
وکتل موبایل دوه ځلې اوکې شوی وو .
کومه اړيکه چې دوهځلې اوکې شي نه له
هغې خوا ځواب راځي نه له دې خوا زر
مې بيا اوکې اووهله د هغې خوا ډېر خوږ
نرم او پوست غږ راغی : الو ، الو حمیده !
خبری خو کوه ولې غلی یې ؟ ما ورته په
بنده بنده ژبه وویل : هسې ، هسې وړانګې
زه ، زه غلی نه وم موبايل په خطایۍ کې
رانههههههغې می خبره راپرېکړه چې ته نه
یی غلی نو څوک غلي دي . خبرې مو ډېرې
سره وکړې په پای کې یې د خپلې غصی
بخښنه وغوښته کله یی چی اړیکه کوله
ورته ومې ویل کله = چې پری اړیکه پرې
کړې يو دوه مس کاله په چې زاهد په غصه
بیړه وکړه . هسې نه شي وايي به چې زما
د خور موبايل ته دې په خپله مخه ځواب
ولې ورکړی . وړانګې وويل دا خو کوم
ګران کار نه دی د خدای په امان اړیکه یی
پرېکړه ما موبايل په خپل ځای کېښود زه
لا ناست نه وم چې زنګ راغی خو اړيکه
پرې شوه د دوو مس کالو په ځای هغې
څلور مس كاله وکړل . زما هم زړه ارام شو
په خپل ځای کښېناستم . ذهن کې مې د
وړانګې خبري تاوېدی راتاوېدې ته څوک
يې ؟ چې پرديو موبايلونو ته ځواب وايي
پرې شوه د دوو مس کالو په ځای هغې
څلور مس كاله وکړل . زما هم زړه ارام شو
په خپل ځای کښېناستم . ذهن کې مې د
وړانګې خبري تاوېدی راتاوېدې ته څوک
يې ؟ چې پرديو موبايلونو ته ځواب وايي
x